Trots
Op het moment dat ik deze column schrijf, is het Tweede Kerstdag. U leest hem waarschijnlijk in de aanloop naar de overgang van 2021 naar 2022. Dat is een moment van terugblikken en vooruitkijken. Ook dit jaar kunnen we niet om de gevolgen van corona heen. Die gevolgen hebben niet alleen maar te maken met de ziekte zelf. Ook de lockdowns maken mensen verdrietig, de mensen in de zorg moeten alle zeilen bijzetten, jongeren en ouderen die het ‘gewone’ leven missen. Hopelijk wordt 2022 een jaar waarin we dit achter ons laten.
In dit afgelopen jaar werd er in de zorg snoeihard gewerkt – niet alleen in de ziekenhuizen, ook in de verpleeghuizen en de thuiszorg was de druk enorm groot. We hadden een zomer waarin mondjesmaat weer wat meer mogelijk was. We raakten even teleurgesteld toen we net voor kerst weer ‘op slot’ gingen. Onze jeugd, ondernemers, culturele instellingen kunnen nog even niet voluit. Dat is zwaar en teleurstellend. Tegelijkertijd zie ik heel veel veerkracht: na de eerste teleurstelling zetten we er samen weer de schouders onder. We weten: we zijn er nog niet. Daarom heb ik bijvoorbeeld veel waardering voor het wijze besluit van de gezamenlijke carnavalsverenigingen om geen grote activiteiten te organiseren dit seizoen.
Maar er was dit jaar zoveel meer dan corona. Ik heb kennis mogen maken met een krachtige en verbonden samenleving in mooie en verdrietige tijden. Ouders die een kind verloren, kinderen die hun ouder kwijt raakten. De vele echtparen die ik aan de deur of op de koffie mocht feliciteren met hun diamanten of briljanten huwelijk, of omdat ze 100 werden. In Zeilberg was een echtpaar zelfs 70 jaar getrouwd. We mogen ook trots zijn op het bezoek dat de Koning bracht aan Ebusco in oktober. Dat dit indruk heeft gemaakt, blijkt wel uit het feit dat hij dit bezoek in zijn kersttoespraak memoreerde. Dat Ans en Charles van Pompidom SpeelGOED Brabanders van het jaar werden, laat nog maar eens zien dat er verbinding in onze samenleving zit.
Deze column is veel te kort om alles recht te doen dat mij het afgelopen jaar is opgevallen. Ik had beloofd om ook even vooruit te kijken. Ik hoop dat 2022 een jaar van het herstel van onderling vertrouwen wordt, van nieuwe energie en perspectief. Een jaar waarin ik Deurne nog verder en voluit kan ontmoeten. Ik wens u en uw naasten gezondheid en vertrouwen. Wees voorzichtig, voor en met elkaar. Tot snel!
Greet Buter