De week van ontmoetingen

Het is duidelijk te merken dat het najaar is. De zomerse dagen liggen nu echt achter ons en de frisse wind van de herfst kondigt de kou aan. Het is ook de tijd waarin de agenda’s weer goed vol zijn: met zakelijke en andere afspraken.

Al eerder heb ik op deze plek aangegeven dat ik af en toe een paar uurtjes vrij wil maken om, op een andere manier dan aan de vergadertafel, in Deurne aanwezig te zijn. Dat zijn heel interessante bezoekjes. Op 12 oktober mocht ik de vakmensen en vrijwilligers van De Nieuwenhof helpen bij het uitserveren van de warme maaltijd tussen de middag. Nu weet ik hoe hard er in korte tijd gewerkt moet worden om iedere gast of bewoner te voorzien van een glas water, een heel of een half kopje soep, een hoofdgerecht én een toetje, met of zonder appelmoes. Ik heb veel bewondering en respect voor de mensen die dit elke dag doen. Naast stevig ‘aanpoten’, was het ook een heel gezellige middag. Ik heb ook weer het nodige opgestoken over Deurne toen en nu. En fijn dat er naast bewoners van De Nieuwenhof ook gasten welkom zijn. Voor sommigen van hen is het eetmoment ook een fijne onderbreking van de dag.

Vorige week stond ook in het teken van ontmoeting met juist jonge inwoners van onze gemeente. Het burgemeestersontbijt kondigde ik in een eerdere column al aan. Het bleek inderdaad erg gezellig om met de kinderen samen te eten. Ze stelden goede en soms verrassende vragen. Ze hebben de nieuwe vergaderplek van de gemeenteraad alvast mogen zien, én de trouwkamer…. In de overige ruimtes in het nieuwe Huis voor de samenleving werd nog volop gewerkt. Volgende week hopen we het hele ‘Huis’ weer te kunnen bewonen.

Op zaterdag was het einde van de Kinderboekenweek met een voorleesmarathon. Het thema was heel toepasselijk: ‘Bij mij thuis’. Ik vind voorlezen heerlijk, maar met grote kinderen kom je daar niet meer echt aan toe. Dus dit voelde ook als een klein cadeautje.
Greet Buter