In de maand september wordt in het zuiden van ons land de bevrijding herdacht. Dit jaar ligt het 80 jaar achter ons. Dorpsgenoten die dat zelf hebben meegemaakt zijn inmiddels behoorlijk op leeftijd. De verhalen worden daardoor steeds meer geschiedenis.

Terwijl we onze historie herdenken, is de wereld onrustig. Oorlog is dichterbij dan de afgelopen decennia en de internationale spanningen lopen op. Stilstaan bij de waarde van vrede en veiligheid is daardoor misschien wel belangrijker dan ooit.

De oorlog en de bevrijding hebben ook in onze gemeente hun sporen nagelaten. Bij de laatste gevechten in de regio kwamen Neerkant en Liessel in de frontlinie terecht. Hele families moesten vluchten: grootouders met hun kinderen en kleinkinderen. Soms zaten ze vast in kelders en loopgraven. De omstandigheden waren heel gevaarlijk, waardoor inwoners, ook kinderen, om het leven kwamen. In die laatste dagen zijn ook Zeilberg en Helenaveen niet gespaard gebleven. In de Zeilberg is de laatste dagen nog hevig gevochten. In Helenaveen vond op 8 oktober 1944 een razzia plaats, waarbij 123 mannen werden opgepakt, waarvan een aantal de oorlog niet overleefde. Families zijn erdoor voor altijd getekend.

Van de loopgraven werd vorig jaar in Neerkant nog een deel teruggevonden. De kerk in Neerkant werd totaal vernield. De contouren daarvan zijn in het hart van het dorp nog steeds zichtbaar. Het zijn littekens in het landschap. In Liessel staat de kerk fier overeind, maar ook deze herinnert aan de oorlog. De kerk is herbouwd onder andere met stenen van de verwoeste kerk uit Neerkant.

Volgende week staan we bij het Rijtven stil bij de jonge piloten die omkwamen bij de crash van hun bommenwerper. Zij krijgen een eigen monument bij de ingang van het zorgcentrum. Het is dan één van de vele monumenten die in onze regio zijn opgericht als eerbetoon en om de herinnering aan de verschrikkingen van oorlog levend te houden. Zo blijven we stilstaan bij de waarde van vrede en veiligheid.