U zult zich misschien net als ik verbazen over hoe snel oplichters mee gaan met de tijd. Oplichting is van alle tijden, maar de methodes ontwikkelen zich ongeveer net zo snel als de techniek. Ook dat is niet alleen van deze tijd en ook nu maken we ons zorgen over hoe weerbaar eenieder is tegen deze methodes. Aan de andere kant klinkt hier en daar het geluid dat we ook moeten opletten dat we niet al onze medemensen gaan wantrouwen.

De laatste tijd komt het bijvoorbeeld voor dat mensen zich uitgeven voor politieagenten. Zij bellen aan om te waarschuwen voor inbrekers en vragen of ze uw waardevolle spullen in bewaring kunnen nemen. Gelukkig weten de meeste mensen dat de politie nooit zo te werk gaat en bellen ze per omgaande de echte hermandad.

Ook zogenaamde bankmedewerkers die op de stoep staan om uw pas en pincode op te halen, komen vaak van een koude kermis thuis. Gelukkig maar. De bijna-slachtoffers treden alert op en waarschuwen de politie. Hierdoor kunnen de oplichters in de kraag gegrepen worden. Maar alertheid vraagt het wel… en inderdaad: ook bankmedewerkers komen nooit met die vraag bij u langs.

In de krant las ik dat er inmiddels ook criminelen zijn die de stemmen van bekenden kunnen nadoen via kunstmatige intelligentie. Om die voor te blijven is een beetje wantrouwen misschien toch wel goed. Als een kind, een vriend of een andere bekende via de telefoon vraagt om geld of gevoelige informatie, wat doe je dan? Als je aan je water voelt dat er iets niet in de haak is? “Er niet intrappen” is een goed advies, en tegelijkertijd heel gemakkelijk gezegd.

Natuurlijk zit een ongeluk in een klein hoekje. Ik denk dat eenieder van ons zich een keer kan laten verrassen of zich voor het blok gezet kan voelen. Oplichters gaan heel slim om met emoties. Het kan ons allemaal een keer overkomen. In dat geval is het belangrijk om er altijd melding van te maken bij de politie. Helaas kan lang niet alles worden opgelost, maar deze meldingen kunnen helpen toekomstige slachtoffers te waarschuwen.